zondag 20 oktober 2013

Geschiedenis van het speerwerpen.

In de 18e eeuw werd de huidige speerwerpsport ontwikkeld door de Scandinaviërs. De Zweden en vooral de Finnen toonden zich gedurende tientallen jaren ware meesters in het speerwerpen. Speerwerpen werd voor het eerst in officiële kampioenschappen opgenomen in 1906 in Engeland. Het werd een officiële Olympische atletiekdiscipline voor mannen in 1908 in Londen en in 1932 in Los Angeles voor vrouwen. Ook is het onderdeel van verschillende meerkampen.

Wedstrijden


Regionale wedstrijden

Voor speerwerpen zijn er verschillende wedstrijden.  Er zijn vriendschappelijke (regionale wedstrijden)
Dat zijn kleine wedstrijden die niet echt om prestaties draaien maar gewoon voor de ervaring en wedstrijd gevoel. Daar kom je vaak dezelfde mensen tegen die je de afgelopen keer ook hebt gezien.

Competitie wedstrijden

De competitie is verdeeld in verschillende divisies in Nederland zijn er totaal 4 divisies. 3e divisie is het laagste niveau dit zijn wedstrijden allemaal in de regio. Wanneer je promoveert dan ga je naar de 2e divisie en dat is verdeeld in 2 poules en hier zitten de teams verdeeld in noord en zuid Nederland. Wanneer je in de Eerste divisie zit is de strijd al een stuk moeilijker want dan komen alle teams door het hele land bij elkaar. Maar wanneer je in de NK Teams zit dat is de aller hoogste divisie dan komen de beste 8 teams van Nederland bij elkaar. En de winnaar van die wedstrijden mag dan Europese kampioenschappen competitie gaan doen.

Nederlands kampioenschappen

Maar ook landelijke kampioenschappen (Nederlandse Kampioenschappen Atletiek) zijn ook belangrijk hier kun je landelijk meten met elkaar.  Hier komt de top uit alle windstreken van het land bij elkaar om te kijken wie de beste is. Deze wedstrijden worden één keer per jaar gehouden. In Nederland is het geval dat deze wedstrijden in het Olympische stadion in Amsterdam worden gehouden.

Europeesche kampioenschappen

Na het Landelijke Kampioenschappen(Nederlandse Kampioenschappen Atletiek) is het Europese kampioenschappen deze wedstrijden worden georganiseerd door de European Athletic Association (EAA). Om deel te nemen aan dit kampioenschap moet je een limiet gooien. Deze wedstrijd wordt om de 2 jaar gehouden. Ook in het jaar wanneer de zomerspelen zijn. Dan wordt het kampioenschappen vroeg gehouden.

Wereld Kampioenschappen

De wereldkampioenschappen zijn weer een maatje groter dan de Europese kampioenschappen tijdens deze kampioenschappen worden alle grote atleten uit alle landen ter wereld met elkaar gemeten. Deze wedstrijden worden georganiseerd door de  International Association of Athletics Federations (IAAF). Ook om deel te nemen aan deze wedstrijd moet je ook een limiet hebben gegooid. Deze wedstrijd wordt om de twee jaar gehouden in de oneven jaren.

Olympische spelen

Welke sporter droomt er niet van om deel te nemen aan de Olympische spelen. Dit is de grootste sport event ter wereld. Het speerwerpen is sinds 1908 een discipline die op het programma staat. Deze wedstrijden worden  door het Internationaal Olympisch Comité (IOC) gehouden en het land waar de kampioenschappen worden gehouden.



Speren

Speer
Een speer is niet zomaar een stok met een punt. Voeger werden deze speren wel gebruikt. Tegenwoordig moet het gemaakt worden van bepaalde materialen en het moet ook eisen aan de juiste gewichten. Voor elke categorie zijn er verschillende soorten gewichten: 400 gram, 500 gram, 600 gram, 700 gram, 800 gram. Maar de speren moeten ook een juiste lengte hebben. Want de zwaarte punt moet op een bepaalde punt liggen zodat de speren door de lucht kunnen vliegen.
Er zijn verschillende materialen voor het maken van een speer. Er wordt bijv. gebruik gemaakt van aluminium, carbon, metaal.

Handvat van de speer

Om niet te vergeten moet er ook nog een handvat aan zitten dit is gemaakt van touw. Dit bepaald waar de zwaartepunt ligt van de speer want vroeger werd er een paar keer over de 100 meter ermee gegooid en door verplaatsen van de zwaarte punt dan worden de afstanden ook een beetje terug getrokken.

zondag 6 oktober 2013

Records

Het wereldrecord voor mannen werd op 25 mei 1996 geworpen door Jan Železný. Hij wierp een afstand van 98,48 meter in Jena (Duitsland). Het wereldrecord voor de vrouwen werd op 13 september 2008 geworpen door Barbora Špotáková. Ze wierp een afstand van 72,28 meter in Stuttgart (Duitsland).

Top tien beste werpers aller tijden
Mannen
Rang
Afstand
Naam
Land
Geboren
Plaats
Datum
1.
98,48
Jan Železný
CZE
16 juni 1966
Jena
25 mei 1996
2.
93,09
26 oktober 1974
Kuortane
26 juni 1999
3.
92,61
 RUS
19 maart 1973
Sheffield
30 juni 2002
4.
92,60
 GER
Oslo
21 juli 1995
5.
91,69
 GRE
Kuortane
24 juni 2000
6.
91,59
 NOR
1 april 1982
Oslo
2 juni 2006
7.
91,53
 FIN
Kuortane
26 juni 2005
8.
91,46
 GBR
Auckland
25 januari 1992
9.
91,29
 USA
19 oktober 1976
Indianapolis
21 juni 2007
10.
90,73
 LAT
5 januari 1982
Tallinn
22 juli 2007

Vrouwen
Rang
Afstand
Naam
Land
Geboren
Plaats
Datum
1.
72,28
 CZE
30 juni 1981
Stuttgart
2.
71,99
 RUS
15 januari 1986
Daegu
3.
71,70
 CUB
Helsinki
4.
70,20
 GER
München
23 juni 2007
5.
69,48
 NOR
18 april 1966
Oslo
28 juli 2000
6.
68,38
 RSA
6 oktober 1983
Daegu
7.
68,34
 GER
1 juli 1972
Elstal
8.
67,67
 CUB
1 april 1971
Salamanca
6 juli 2005
9.
67,51
 GRE
Sydney
10.
67,20
 RUS
10 mei 1968
Monaco



De techniek van een aanloop

De aanloop tot afworp

Voor de eerste gedeelte van de aanloop wordt de speer meestal horizontaal gehouden met de hand naast of boven je hoofd. De manier van lopen is erg persoonlijk. Van belang is slechtst dat precies die snelheid  bereikt wordt waar de beste afworp mee gedaan kan worden. Een pas of vijf voor de afworp wordt de speer wordt de speer naar achteren gebracht, de schoudergordel komt nu evenwijdig aan de looprichting te staan en het bekken ook bijna, de speer wordt op ongeveer kruinhoogte met gestrekte arm vastgehouden, waarbij de speer vlak langs het hoofd naar voren wijst. Door de dwarse houding van schouders en bekken worden de laatste passen tot 'kruispassen': als het rechterbeen (bij rechtshandigen) naar voren beweegt passeert het linkerbeen en zijn de benen gekruist; de actie van het linkerbeen lijkt op 'pootje-over' bij schaatsen, de voet staat vrijwel dwars op de looprichting. De voet van het rechterbeen wordt soms ook bijna dwars op de looprichting geplaatst maar de voet in de looprichting plaatsen komt ook voor zodat de rechtervoet juist dwars op de normale looppositie staat.

De laatste maal dat het linkerbeen afzet ontstaat de 'banaan'. Deze 'banaan' van hoofd naar heup naar afzetvoet leidt tot spanning op de linkerzij waardoor het linkerbaan na de afzet des te sneller naar voren kan gaan. (Het voorspanningsprincipe komt in alle technieken van de atletiek naar voren: een spier eerst rekken (de verkeerde kant op), leidt ertoe dat hij vervolgens sneller kan bewegen.) Het linkerbeen passeert dan snel het rechterbeen en landt kort nadat het rechterbeen voor de laatste maal geland is. Het rechterbeen landt ongeveer recht onder het zwaartepunt terwijl het linkerbeen een stuk vóór het lichaam geplaatst wordt. Bij een goede techniek is dat been geheel gestrekt, waardoor de linker heup gefixeerd wordt. Die heup kan alleen nog maar als een polsstok schuin omhoog gaan.

Blokken en afwerpen

De plaatsing van het linkerbeen voor het lichaam leidt ertoe dat de werper sterk geremd wordt, maar er moet voor gezorgd worden dat de bewegingsenergie van de werper overgedragen wordt op de speer. Dit wordt bereikt door de rechterkant van de romp snel naar voren te bewegen, of beter gezegd: te laten bewegen, want het lijf had al snelheid van de aanloop. Na plaatsing van het linkerbeen kan de rechterkant van de romp de linkerkant inhalen; de draai as van deze beweging loopt van linker heup naar linkerschouder. Intussen blijft de werparm zo lang mogelijk naar achteren wijzen, waardoor de 'spanboog' kan ontstaan: de lijn van linkerheup naar rechterschouder naar hand vormt een boog die zo gekromd mogelijk moet zijn. Deze spanboog bevat veel voorspanning. Bovendien is er spanning/torsie in de romp: de rechterheup is naar voren gebracht terwijl de schoudergordel zo lang mogelijk haaks op de looprichting blijft. Al deze voorspanning wordt gebruikt om tenslotte de speer echt af te werpen. De werparm is daarbij zo gestrekt mogelijk en de speer wordt losgelaten als de arm de schouder passeert, waar de speer net de hand van de werper heeft verlaten.

Tenslotte moet nog geremd worden. Als het linkerbeen goed geplaatst was, is veel voorwaarste snelheid al verdwenen en wat overblijft is een beetje verticale snelheid (en de grote snelheid van de speer natuurlijk). Sommige werpers schieten daardoor voorwaarts omhoog en landen op beide handen, vlak vóór de afwerplijn. De meeste werpers maken een heel grote pas en eventueel nog een of twee kleine pasjes om tot stilstand te komen.




Schoenen

Spikes zijn in de atletiek sportschoenen waaronder metalen puntjes zijn bevestigd. Deze metalen puntjes zorgen voor een verbeterde krachtoverbrenging en ook betere grip (houvast) op de atletiekbaan, vergelijkbaar met de noppen onder voetbalschoenen.


Regels over het speerwerpen

Hieronder worden alle belangrijke regels vermeld over het speerwerpen.
  • De speren worden gegooid na een aanloop, waarbij de aanloopbaan 4 meter breed is en minimaal 35 meter lang.
  • De speer dient op het handvat vast gehouden te worden met de punt tijdens en aanloop en afworp naar de werprichting te wijzen.
  • De atleet mag de aanloop pas verlaten nadat de speer is geland.
  •  De atleet mag de gebogen witte lijn niet aanraken of overheen stappen dan wordt de worp afgekeurd.
  • De atleet mag pas de baan verlaten wanneer de speer is geland.
  • De speerpunt dient de grond eerst met de punt te raken. Maar de speer hoeft niet in de grond te blijven zitten.
  • De speer moet binnen de sectorlijnen vallen. Wanneer de speer buiten de lijnen valt dan is de worp ook afgekeurd.
  • Nadat de speer is geland dient de atleet de aanloop te verlaten zodat de jury de worp kunnen meten.
  • Tijdens een wedstrijd krijgt de atleet drie pogingen over het algemeen, waarna de beste acht atleten nog eens drie pogingen mogen maken.